با توجه به طب سنتی، هر فرد مزاج خاصی دارد که با نام طبع هم شناخته می‌شود؛ اما مزاج چیست؟ مزاج روشی پزشکی است که پزشکان قدیمی برای توصیف حالت‌ها و عملکرد بدن شرح داده‌اند.
بلغمی‌ها را می‌توان با ویژگی‌های ظاهری زیر تشخیص داد:
مزاج سوداوی را ممکن است به نام مالیخولیایی یا سرد و خشک هم شنیده باشید. این دسته از افراد معمولا رفتار محتاطانه‌ای دارند. ویژگی کمال گرایی در آن‌ها بیشتر از سایر گروه‌ها دیده می‌شود. در انجام کارها یا مسئولیت‌ها وسواس بالایی دارند و بسیار روی نتایج حساسیت نشان می‌دهند.
اواخر قرن نوزدهم میلادی دانشمندی به نام دسامبر در دایره المعارف صد جلدی پزشکی مقاله‌ای درباره مزاج نوشت.
مزاج شناسی در طب سنتی می‌گوید که فصل‌ها نیز مزاج دارند؛ به همین دلیل تغییر فصل‌ها در تغییر مزاج انسان‌ها هم موثر است. انسان باید با توجه به مزاج فصل‌ها بدن خود را تطبیق دهد.
در ادامه انواع مزاج‌ها در طب سنتی را توضیح می‌دهیم. با استفاده از این توضیحات می‌توانید مزاج خود و غذاهای سازگار با آن را بشناسید.
اگر فردی طبع گرم و تر دارد، غذاهایی از جمله آبغوره، آلبالو، باقلا خشک، بالنگ، برنج و بلوط برای او مناسب است.
نوع خلط هر فرد در رفتار و توانایی‌های او هم موثر است. در مجموع تمام ویژگی‌ها، همچنین خاص بودن و منحصر بودن هر فرد را می‌توان به تفاوت در مقدار غلبه مزاج و خلط‌های بدن او نسبت داد.
فصل پاییز مزاج سرد و خشک دارد. در واقع این فصل از جهت گرما و سرما تقریبا اعتدال نسبی دارد اما در خشکی و تری مثل بهار معتدل نیست و خشکی آن بیشتر است.
اگر ساعد خود را لمس می‌کنید و احساس گرما دارید، احتمالا گرم مزاج هستید. اگر با لمس ساعد دست خود احساس سرما دارید، مزاج شما سرد است.
همه چیز درباره سرد مزاج ها: از رژیم غذایی مزاج سرد و خشک تا تعدیل آن
از نظر طب سنتی، شناخت مزاج اهمیت زیادی دارد؛ چراکه رژیم غذایی و سبک زندگی مناسب افراد را تعیین می‌کند. حتی گفته می‌شود که احتمال ابتلا به بیماری‌ها در مزاج‌های مختلف، یکسان نیست.
در این قسمت از بحث مزاج مزاج شناسی می‌خواهیم شما را با انواع طبع‌ها و ویژگی‌های هر یک از آنان آشنا کنیم. دانستن این موارد باعث می‌شود تا با بدن خودتان بیشتر آشنا شوید و چیزهایی را مصرف کنید که سازگاری بیشتری با شما داشته باشند.
در ذخیره خوارزمشاهی آمده که اگر طبیب، به وسیله حس لمس، احساس گرمی یا سردی در شخصی نماید، دلالت بر گرمی یا سردی مزاج آن شخص دارد، مشروط بر این که گرمی و سردی به سبب امر خارجی عارض نشده باشد؛ در مباحث جداگانه‌ای تحت عنوان: سخنات و مبردات، کلیه عوامل گرم‌کننده و سردکننده بدن را که باعث افزایش یا کاهش درجه حرارت اشخاص می‌شود ذکر کرده‌اند.[۱۴]